تاریخچه سقف های وافل

با پیشرفت علم و صنعت در عصر جدید سازهای ساختمانی نیز دستخوش تحول شدند. سیستم سقف وافل کلاسیک ابتدا در آمریکا و کشورهای اروپایی با کاربری های مختلف آغاز شد. سقف های وافل در سال ۱۹۴۰ میلادی با نوآوری جهت سهولت اجرا و مقرون به صرفه بودن پا به عرصه صنعت ساختمان گذاشت. سقف های وافل با هدف افزایش دهانه های اجرایی وارد بازار شدند. از مزیت های این سقف ها حذف بتن اضافی و چنینش قالب های در کنار یکدیگر و در فضاهای خالی بین قالب های وافل می باشد. همین مزیت ها سبب محبوبیت این نوع سقف ها در صنعت شد. سقف های وافل در ایران نیز در سالهای ۱۳۵۰ وارد شد و محبوبیتی خاصی درز میان معماران و مهندسان یافت ساختمان های بسیاری با قدمت زیاد از سیستم سقف وافل استفاده کردند. اما در سال های اخیر با آمدن نوآوری جدید در سقف ها سقف های وافل چندان مورد توجه نیستن. از جمله نوآوری ها در این زمینه به سقف های اینتل دک اشاره کرد، روشی نوین در اجرای دال های مشبک دو طرفه بوده، که زمینهی اصلی ابداع آن، اجرای تیرچه های متعامد با مقطع I شکل نامتقارن و به صورت کاملا مسطح می باشد.این سیستم بومی که برای اولین بار در دنیا توسط متخصصین مجرب کشور معرفی گردیده است علاوه بر حفظ تمامی محاسن و مزایای سیستم های سازه ای موجود، مشکلات اجرایی و محاسباتی آنها از جمله؛ وزن زیاد، هزینه بالا، قالب بندی سخت و وقت گیر، نیاز به دقت بسیار بالا در اجرا و … را کاملاً برطرف نموده است.